وقتی تنهایی حرف می زند

دست عشقت رابگیرازاین دل رسوابروازخودم، ازباورم،لطفا همین حالا بروشعرآزادی سرودن درقفس بیهوده استخسته از این قصه ی تکراری ام یالا بروخسته ام ازچیدن این ناغزلها روی همنبض شعرم بودی اما ازمن تنها بروواژه وقتی تنهایی حرف می زند...

 

پاییزمنم که زردوزارم بی تو

درحسرت دیدار بهارم بی تو

 

پاییزمنم که ازدلت افتادم

افتاده تمام برگ وبارم بی تو

 

ماننددرخت بیدمجنـون هردم 

بازیچه ی باد هرزه کارم بی تو

 

دربستربی رحم خزان پژمردم

پژمرده تمام روزگارم بی تو

 

مانندگلی گوشه ی  یک باغ بزرگ

عمریست اسیردست خارم بی تو

 

کابوس بلندی شده تنهایی من

ای گمشده آرام ندارم بی تو

 

دریاشده اشکم توندیدی اما

برگردکه غرق انتظارم  بی تو!

وقتی تنهایی حرف می زند...